Saturday, May 17, 2008

Finding True Love

Sabi ang true love daw walang pinipili

lahat daw tayo makakaranas ng pag-ibig.

Anong mang sexual preference

dahil sabi, ang pag-ibig daw walang sinisino.

Hinanap ko yun,

sa bath house

sa massage parlor

sa sinehan

sa chatroom

sa lahat ng social network

mula friendster hanggang multiply

kahit sa g4m

pero wala ka.

wala ang pag-ibig.

'Wag ko daw hintayin

at wag hanapin.

Paano kung naghahanap na ang puso ko?

Mapipigilan ko ba ang lumbay at pangungulila?

Kahapon, pagod at puyat sa kakachat

pumasok ako at nakita kita.

hindi maaari, hindi ikaw nag hinahanap ko.

Pero tumibok ang puso ko.

May kung anong nakita ngayon na hindi ko nakita noon.

Magkaiba tayo,

hindi ako pumapatol sa straight.

Siraulo ka alam ko,

iba ka tumingin.

posible kang pumatol o maging tripper,

pero hindi iyon ang hanap ko,

lilipas din ito.

Wednesday, April 16, 2008

Manay po 2

I had the chance to watch this movie, never in my plan but luckily, saw this poster in glorietta 2 and got curious.

I must say the movie is a good school for educating people about homosexuality without being preachy. The movie was so lite and yet it captured all my senses. It gave me opportunity to check how, where and what is my stage right now - my current sexual preference.

I love the part when Jiro Manio wears barong during the pageant. It reminded me of my crisis way back decade ago. Acting / performance wise, Jiro is genius actor. He was able to deliver his line naturally. Sid Lucero is also a brilliant actor. He is consistent in his acting - a true Eigenman.

Good that the movie did not tackle the issue on adoption or parenting. It assumes and I guess respect the intelligence of the viewer. I hope that more movies will tackle homosexuality focusing on their day to day activities and not only their struggle on being gay. I guess Filipino viewers are matured and homosexuality is not an issue anymore.

Kudos to the people behind this project!

Friday, April 4, 2008

masseur

Kahon kahon, mga kwadradong kwarto. Dito tayo humihiga at nagpapahinga. Pahihimbingin ng  malamyos na musika kasama ng  indayog ng kamay.  May lambing,  pino,  dahan-dahan. Hinuhuli mo ang kiliti ko.  Sinusubukan mo kung hanggang saan hanggang sa magising  ang akin. Mabubuhayan ka,  lalo mong  patatakamin, ilalapat mo sa iyo, wari'y di sinasadya, subalit alam natin ito. Alam nating narito ako para sa maibibigay mo. Kaya mong paglaruan ang imahinasyon ko, at iaalok mo ang sinasabi mong pinakamasarap na haplos - ang pagtatalik ng ating mga katawan.

Magkano?

Bahala ka na, basta ito ang rate ko...

Sige ba.

At magsisimula ng gumapang ang mga kamay, sa halagang iyon ay makapapasok na ang aking katawan sa iyong pinto, gagapang, dadausdos, aamuyin at didilaan ang lahat ng naisin. Sa halagang iyon ay makukuha ko ang hindi kayang ibigay sa akin ng gusto ko, sa pagkakataong ito ay nabili ko na ang sandaling pinapantasya ko.

Akin ka ngayon, at huwag umabot ang sandaling kumawala ang aking lakas at hihinto ang musikang nagpalaya sa atin.

Kumita ka, nakuha ko ang gusto ko. Binili ko ang sandali, walang tawaran, nagkasundo tayo. Walang makokonsensya.

Magpupunas, aalis ka para sa ibang parokyano, babalik ako para sa ibang masahista. Ito tayo, nasa kalakalan ng katawan. Masahista ka, kliyente ako.

Sunday, March 23, 2008

reflection

Hindi ako makatulog. Nagiguilty ako sa mga pinaggagagawa ko lately. Sumosobra na ako. Matagal ko ng inamin pero hindi ako makawala o kulang ako sa effort para ayusin ang sarili ko.

I love sex but sex is killing me.

Its so casual, its so ordinary... wala ng feelings, im just doing it for fun. For pleasure. My body as what my friend said is so pleasure-seeking. May God forgive me, i hope its not yet late. I dont feel im ok. Its not healthy, im not healthy.

sana hindi dumating yung oras na mahanap ko ang taong para sa akin, yung mamahalin ko at mamahalin ako, na huli na ang lahat. Sana wag ngayon. Hindi ko kayang tumingin sa mata o ni humarap man lang.

Babalik ako sa sarili ko ng mas matino. Hindi pa ko malala. Im sure kaya ko pang bumangon. Tinanggal ko na ang lahat ng access ko. Wala na ang mga chatroom sa pc ko. Burado na ang lahat ng number sa celphone ko. Magsisimula ako muli.

Maraming pwedeng gawin. Il concentrate on my work. sa pamilya ko, sa mga kaibigan. Marami na ata akong napapalipas.

Im moving on.

Saturday, January 19, 2008

Sex in the City

Second meeting na natin at tulad ng dati, quickie na naman. 20 minutes papunta sa inyo. less than 5 minutes para paputukin mo ang naipon kong katas. Walang foreplay, walang kissing at dry sex. Hindi ko alam kung sex ngang matatawag iyon. Pakiramdam ko, para ka lang nauuhaw sa gatas at ginawa mong pacifier ang ari ko. After that, natulog ka na. Ako naman, daig pa ang magnanakaw na lumabas ng dahan-dahan sa kwarto mo. At lumabas ako sa makitid, madilim at basang iskinita. Maraming tao, nagmamasid, nagkukwentuhan at nagpapahangin. Walang kamalay-malay na sa dingding na kinasasandalan, may kababalaghang nagaganap.

Text text na lang ha?

-----

Ayaw mong makipagsex. Weird. Ang gusto mo lang ay manood.

Dumating ang isa pa. Kami na lang. Kahit saan wag lang sa kwarto mo sabi mo. Kaya nagpagulong-gulong kami. Ang sarap pala. Ang sarap makipagsex ng may nanonood. Nakita kita, inggit na inggit, lumapit ka pero hindi ka namin pinansin. Ayaw mo di ba? Kami na lang. Nabasa ng pawis ang sahig, ang sala, ang dingding, ang aming mga katawan.

At ilang sandali pa, natapos ang lahat. Pumutok ang aming kargada at sumaboy sa aming mga katawan. Oras ng umuwi.

Salamat sa pagpapagamit ng iyong bahay.

-----

Nacurious ako sa sukat niyan. Sabi mo malaki, sige, masubukan.

Dinayo ko ang bahay mo kahit malayo at hindi nga ako nagkamali. Malaki siya. Tarugo! Pero iba ang trip mo.

Cybersex.

Hindi ako artista at hindi mo naman ako babayaran. Wala sa pinag-usapan na magsesex tayo sa harap ng camera ng computer mo. Liveshow!

OMG!

Pero bakit hindi? At hinubaran mo ako, sinubo mo ang akin. Maya-maya pa ay ako naman ang lumuhod at pinagkasya ang dambuhala mong mola sa aking bibig. Sa una, nakakakaba, baka may makakilala sa akin sa camera, sabi mo, hindi makikita ang mukha ko. Pero sa katagalan, nakumbinsi rin ako. Para tayong mga artista. Dila rito, dila roon, subo dito, halinhinan.

At ang desktop ay napupuno ng request to view. Hanggang sa dumami ang manonood.

At nakumbinsi mo rin na magshow ang iba. Magaling kang organizer!

Parang grand orgy lang sa cyberworld!

Sunday, January 6, 2008

At isa pang I love you.

 


I love surprises pero recently naging unfair ata ako after sending gifts na hindi naka giftwrap. For practicality or lack of sincerity, nagpadala ako ng gift na ni gifttag ay wala. Ngayon ko lang narerealize na napaka stupid ko.

Matanda na nga ata ako. Kahit yung mga gifts sa kin, ayan nakatambak pa rin sa cabinet, hindi ko pa nasasalansan.


Sa kahahanap ng underwear, nalaglag ang isang box sa ulo ko na may balot pa pero wala ng laman, naiwan na lang ang tag. Ngayon ko lang nabuksan ang tag, sa officemate ko pala galing. Sabi, "we love you," from her at sa kanyang boyfriend.


Ewan ko kung bakit pero tinamaan ako sa message.


Hindi merry christmas, hindi rin happy new year. Kahit common message, may tama sa’kin. Sabi lang sa kin last week ng isang kaibigan, masyado daw akong independent ngayon. Nagbago na daw ako. Ni hindi na ako umuuwi sa amin. Nawala na ako sa circle of friends.


Oo nga, unti-unti ay nawawala ang mga kaibigan ko. O unti-unti ay nawawala ako.


I must admit na nagkaproblema ako sa sex. Ibig kong sabihin, naging madali sa kin ang casual sex. Walang commitment. Walang I love you. Hindi ari ko ang nagasgas kundi ang pagtingin ko sa sex, sa katawan at sa sarili ko. Nahihiya man akong aminin, ang pakiramdam ko ngayon, nawawalan ako ng value. I got my freedom, maganda ang trabaho ko, gumigimik ako everyday, unti-unti nakukuha ko ang gusto ko pero unti-unti nawawala ang soul ko.


Kagabi, para akong slave, nakasubsob sa ari niya, kagat-kagat sa leeg, sa nipple, sa tagiliran, sa lahat ng sulok ng katawan. Hindi namin maidilat ang mga mata sa kahayukan. Para kaming mga asong naglalaway. Matapos iyon, walang imikan, paalala lang na ingat sa pagtetext, baka mabasa ng asawa niya.


Sa hintayan ng bus, tulala ako, para akong ginahasa, parang nadurog ang kaluluwa ko. May mataas na pinag-aralan, galing sa mabuting pamilya, pero eto, daig pa ang hooker. Pinangarap kong maging malaya, pinaglaban ko ang paniniwala ko, pero aminado akong sa kinalalagyan ko ngayon, mali ako.


Hubad ako sa mata ng kaopisina ko. Alam nila ang pinaggagagawa ko, pero sa kabila ng lahat, nasabi nilang mahal nila ako.


At least may dahilan akong mag-isip at muling balikan kung sino nga ba ako. Ano nga ba ang gusto ko. May dahilan para pag-aralan ang mensahe ng bagong taon sa buhay ko.