Saturday, January 19, 2008

Sex in the City

Second meeting na natin at tulad ng dati, quickie na naman. 20 minutes papunta sa inyo. less than 5 minutes para paputukin mo ang naipon kong katas. Walang foreplay, walang kissing at dry sex. Hindi ko alam kung sex ngang matatawag iyon. Pakiramdam ko, para ka lang nauuhaw sa gatas at ginawa mong pacifier ang ari ko. After that, natulog ka na. Ako naman, daig pa ang magnanakaw na lumabas ng dahan-dahan sa kwarto mo. At lumabas ako sa makitid, madilim at basang iskinita. Maraming tao, nagmamasid, nagkukwentuhan at nagpapahangin. Walang kamalay-malay na sa dingding na kinasasandalan, may kababalaghang nagaganap.

Text text na lang ha?

-----

Ayaw mong makipagsex. Weird. Ang gusto mo lang ay manood.

Dumating ang isa pa. Kami na lang. Kahit saan wag lang sa kwarto mo sabi mo. Kaya nagpagulong-gulong kami. Ang sarap pala. Ang sarap makipagsex ng may nanonood. Nakita kita, inggit na inggit, lumapit ka pero hindi ka namin pinansin. Ayaw mo di ba? Kami na lang. Nabasa ng pawis ang sahig, ang sala, ang dingding, ang aming mga katawan.

At ilang sandali pa, natapos ang lahat. Pumutok ang aming kargada at sumaboy sa aming mga katawan. Oras ng umuwi.

Salamat sa pagpapagamit ng iyong bahay.

-----

Nacurious ako sa sukat niyan. Sabi mo malaki, sige, masubukan.

Dinayo ko ang bahay mo kahit malayo at hindi nga ako nagkamali. Malaki siya. Tarugo! Pero iba ang trip mo.

Cybersex.

Hindi ako artista at hindi mo naman ako babayaran. Wala sa pinag-usapan na magsesex tayo sa harap ng camera ng computer mo. Liveshow!

OMG!

Pero bakit hindi? At hinubaran mo ako, sinubo mo ang akin. Maya-maya pa ay ako naman ang lumuhod at pinagkasya ang dambuhala mong mola sa aking bibig. Sa una, nakakakaba, baka may makakilala sa akin sa camera, sabi mo, hindi makikita ang mukha ko. Pero sa katagalan, nakumbinsi rin ako. Para tayong mga artista. Dila rito, dila roon, subo dito, halinhinan.

At ang desktop ay napupuno ng request to view. Hanggang sa dumami ang manonood.

At nakumbinsi mo rin na magshow ang iba. Magaling kang organizer!

Parang grand orgy lang sa cyberworld!

Sunday, January 6, 2008

At isa pang I love you.

 


I love surprises pero recently naging unfair ata ako after sending gifts na hindi naka giftwrap. For practicality or lack of sincerity, nagpadala ako ng gift na ni gifttag ay wala. Ngayon ko lang narerealize na napaka stupid ko.

Matanda na nga ata ako. Kahit yung mga gifts sa kin, ayan nakatambak pa rin sa cabinet, hindi ko pa nasasalansan.


Sa kahahanap ng underwear, nalaglag ang isang box sa ulo ko na may balot pa pero wala ng laman, naiwan na lang ang tag. Ngayon ko lang nabuksan ang tag, sa officemate ko pala galing. Sabi, "we love you," from her at sa kanyang boyfriend.


Ewan ko kung bakit pero tinamaan ako sa message.


Hindi merry christmas, hindi rin happy new year. Kahit common message, may tama sa’kin. Sabi lang sa kin last week ng isang kaibigan, masyado daw akong independent ngayon. Nagbago na daw ako. Ni hindi na ako umuuwi sa amin. Nawala na ako sa circle of friends.


Oo nga, unti-unti ay nawawala ang mga kaibigan ko. O unti-unti ay nawawala ako.


I must admit na nagkaproblema ako sa sex. Ibig kong sabihin, naging madali sa kin ang casual sex. Walang commitment. Walang I love you. Hindi ari ko ang nagasgas kundi ang pagtingin ko sa sex, sa katawan at sa sarili ko. Nahihiya man akong aminin, ang pakiramdam ko ngayon, nawawalan ako ng value. I got my freedom, maganda ang trabaho ko, gumigimik ako everyday, unti-unti nakukuha ko ang gusto ko pero unti-unti nawawala ang soul ko.


Kagabi, para akong slave, nakasubsob sa ari niya, kagat-kagat sa leeg, sa nipple, sa tagiliran, sa lahat ng sulok ng katawan. Hindi namin maidilat ang mga mata sa kahayukan. Para kaming mga asong naglalaway. Matapos iyon, walang imikan, paalala lang na ingat sa pagtetext, baka mabasa ng asawa niya.


Sa hintayan ng bus, tulala ako, para akong ginahasa, parang nadurog ang kaluluwa ko. May mataas na pinag-aralan, galing sa mabuting pamilya, pero eto, daig pa ang hooker. Pinangarap kong maging malaya, pinaglaban ko ang paniniwala ko, pero aminado akong sa kinalalagyan ko ngayon, mali ako.


Hubad ako sa mata ng kaopisina ko. Alam nila ang pinaggagagawa ko, pero sa kabila ng lahat, nasabi nilang mahal nila ako.


At least may dahilan akong mag-isip at muling balikan kung sino nga ba ako. Ano nga ba ang gusto ko. May dahilan para pag-aralan ang mensahe ng bagong taon sa buhay ko.