Last Quarter (Identity) Crisis

Every 4 years lang ang cycle ng buhay ko. Trend. alam ko na, na on the first year, adjustment, second year experimental, third year soar high and 4th year insanity. Pwede ring sa unang taon absorb lang ng absorb, ikalawang taon I share my thoughts, third ako na ang pinakikinggan at pang-apat whimsical.

kaya nga tinatanong ko na naman ang sarili ko, hello, eto na ba yun? eto na ba yung year na mababaliw na naman ako sa pag-ibig. Oo nga pala, apat na taon na ang nakalipas. Apat na taon na ring naiba ang mundo ko.

2003 noong mameet ko ang best friend ko. Katrabaho ko siya noon. Naikwento ko na ata siya ng pahapyaw dito - tungkol sa unspoken words ko. Cliche pero nangyayari. Nainlove ako sa bestfriend ko. Actually hindi yun ang nagpakumplikado dun, kaya nagulo ang mundo ko ay dahil from the start, alam ko na gay ako at alam niya na gay ako. Ang hindi ko maintindihan ay kung bakit ako nainlove sa kanya e babae siya.

To make the story short, hindi naging kami at apat na taon na ang nakalipas ng halos masira ang ulo ko.

Last month sa isang work related activity, naglead ako ng isang program. After 2 weeks, sobra na ang bonding ng mga involve sa activity. Napadalas ang labas, ang inom at chitchat.

I smell the same air. 4 years ago, ito ang nararamdaman ko.

Now im facing the same feelings but I think I learned my lesson, iba na ang sitwasyon. Hindi sa kinokontrol ko ang feelings but i guess i should slow down, rationalize my feelings and check kung may patutunguhan nga ba ito. Kung masisira lang ang pagkakaibigan namin ay di bale na lang.

Noon okay lang. Sabi ko, hindi pwedeng isa-isantabi ang feelings, hindi pwedeng "what if". At nasacrifice na ang friendship, hindi rin naging kami.

Sweet exchange of messages. Hugs and different expressions of love. Parang kami. Parang mutual ang feelings, parang we're just waiting that someone initiates pero hindi eh, nangyari na'to. I assumed and initiated pero nabalewala.

Sana ganun kadali, sana pwede ko agad sabihin sa'yo na I love you at sana pwedeng may rules na pag hindi mo gusto ang narinig mo, pretend na wala kang narinig at magkaibigan pa rin tayo. Yung bang may immunity na ang friendship natin, hindi na maaapektuhan ng kapangahasan ko.

2004, malakas ang loob ko, I love you, oo im gay, hindi ko tinago sa'yo yun, pero gay ako sa thoughts, never been to any sexual activities nor romantic relationship. Pero hindi mo tinanggap yung statement na yun.

2007, paano ko sasabihin sa'yo na mahal kita. Alam mo na that I'm gay. alam mo na ngayon na after my disappointment with her, niyakap ko ang mundo ko. Na nakipagrelasyon ako sa kapwa ko. na nakipagsex ako. Paano mo ko tatanggapin ngayon? Ni kapirasong pag-asa, wala akong makita.

Ito na ba yung araw na iiyak ako? Maawa sa sarili, sisisihin ang sarili kung bakit ko hinayaang maging ganito ako. Ito na ba yung panahong tatakbo ako ng malayung-malayo o magbabyahe - magpapakalayu- layo? Ito na ba yung panahon na titigil ako sa simbahan at magdarasal.

Sa ngayon, natuto na ako. I'l keep my sanity. Minsan, hindi tanda ng pagiging duwag ang magtago ng nararamdaman. Gusto ko, hindi mo man ako tanggapin, buo pa rin ako pagkatapos. Yun bang sa tamang panahon, ipagtapat ko man at hindi mo tanggapin ang feelings ko, mawala ka man, masisiguro ko naintact ako at hindi ko maiwawala ang sarili ko. Natuto na ko. Siguro I'l love you today and I'l tell you this ... maybe tomorrow.